بسم الله الرحمن الرحیم  

بهداشت روان چیست ؟

سیده زهره طباطبائی 

بهداشت علم و هنر پیشگیری از بیماریها، طولانی کردن عمر و ارتقاتندرستی به‌وسیله کوشش‌های متشکل اجتماعی است. بر همین اساس، تعاریفی برای بهداشت فردی، بهداشت عمومی،بهداشت روانی و بهداشت غذایی وجود دارد.

در اینجا به طور مختصر به بهداشت روان اشاره می کنیم.

           بهداشت روان چیزی فراتر از فقدان یا نبود بیماری روانی است. بعد مثبت بهداشت روان که سازمان بهداشت جهانی نیز روی آن تکیه دارد، در تعریف تندرستی لحاظ شده است « تندرستی یک حالت رفاه فیزیکی، روانی و اجتماعی است نه فقط فقدان بیماری و یا ناتوانی».

  بهداشت روان حالتی از رفاه است که در آن فرد توانائی هایش را باز می شناسد و قادر است با استرس های معمول زندگی تطابق حاصل کرده ، از نظر شغلی مفید و سازنده باشد و بعنوان بخشی از جامعه با دیگران مشارکت و همکاری داشته باشد. بهداشت روان به همه ما مربوط است نه فقط به کسانی که از بیماریهای روانی رنج می برند. هیچ گروهی از بیماری روانی مصون نیست.

منبع:

www.iranmentalhealth.hbi.ir

ویژگی های افرادی که از نظر روانی سالم هستند:

·        توانائی های خود را در حد واقعی خود ارزیابی می‌کنند, نه بیشتر و نه کمتر

·        به خود احترام می‌گذراند (Self- respect) و کمبودهای خود را می پذیرند

·        به حقوق دیگران احترام می گذارند

·        می‌توانند به دیگران علاقمند شوند و آن ها را دوست بدارند

·        قادرند مسئولیت های روزمرة خود را با برگزیدن اهداف معقول پیش ببرند

علل بیماری های روانی

-بیماری های عضوی:

-وراثت: در کودکی که پدر و مادرش هر دو روان گسیخته اند, احتمال ابتلاء به روان گسیختگی 40 برابر بیشتر از کودکانیست که پدر و مادر سالم دارند.

عوامل محیطی و اجتماعی: نگرانی ها، تنش های عاطفی، ازدواج های اجباری، گسستگی خانواده، فقر، شهرنشینی، صنعتی شدن جامعه، مهاجرت، عدم امنیت اقتصادی، طرد شدن، از یاد رفتن، ظلم و ...

سایر عوامل محیطی :

ـ سمومی مثل جیوه، دی اکسید کربن، منگنز، قلع، ترکیبات سرب و غیره

ـ داروهایی مثل باربیتورات ها، گریزوفولوین، الکل و غیره

ـ مواد تغذیه‌ای مثل کمبود ویتامین ، کمبود یُد و غیره

ـ عفونت ها مثل سرخک، سرخجه و عفونت های پیرامون زایمانی که بر تکامل مغزی تاثیر دارند

پرتوتابی در هنگام تکامل عصبی

_حوادث

پیشگیری از بیماری های روانی

1-پیشگیری اوّلیه (سطح اوّل)

      پیشگیری اوّلیه عبارت است از کلیه اقداماتی که منجر به جلوگیری از بروز بیماری می‌شود. هدف اصلی پیشگیری در این سطح، مقاوم نمودن افراد جامعه و بویژه اقشار آسیب پذیر در برابر اختلالات روانی از طریق مهار و کنترل ناهنجاری های ژنتیکی، وراثتی، محیطی و خانوادگی است. در حالیکه کلیّه افراد جامعه گروه هدف را تشکیل می دهند.، اهداف زیر بطور اختصاصی در این مرحله دنبال خواهد شد :

1 ـ تاثیر شرایط محیطی و آلودگی های زیست محیطی، شرایط اجتماعی و اقتصادی بر سلامت روان

2 ـ نقش عوامل ژنتیکی در بروز اختلالات روانی

3 ـ پی آمد های اجتماعی ازدواج های خویشاوندی، زودرس و ازدواج با افراد حامل و ناقل ژن معیوب

4 ـ ارتباط بین وضعیت روانی، در دوران بارداری و سلامت روان کودک پس از تولد

5 ـ نیازهای انسانی در مراحل مختلف رشد ازجمله طفولیت، کودکی، نوباوگی، نوجوانی، میانسالی و سالمندی

6 ـ نقش اولیاء و محیط خانواده در سلامت روان کودکان و نوجوانان

7 ـ نحوه رویارویی با عوامل اضطراب انگیز محیطی و اجتماعی
در همین رابطه:

>>فوائدریلکسیشن

<<قرآن روان درمانگراست

محبت درمانی اختلالات عصبی>>

<<روان شناسی کودک؛هدف اصلی در مقام یک والد چیست؟

فشاردرس وامتحانات سبب استرس ودرنتیجه کمبودویتامین ب میشه>>

>>اضطراب کودکی پایه روان رنجوری در دوران بزرگسالی

>>کمبودکلسیم بدن علت کم خونی وعامل افسردگی است

>>رابطه ریاضی غذاها وکاهش اضطراب وافسردگی یاافزایش آن

>>کسی دراوج بهداشت روانی است که غذای پرفیبرمی خورد

2ـ پیشگیری ثانویه (سطح دوّم)

هدف اصلی در این مقطع جلوگیری از عوارض اختلالات روانی در افراد جامعه با تشخیص به موقع، درمان مناسب و زودرس و پیگیری منظم می‌باشد.

>>تعریف برخی اختلالات عصبی

>>شرح وظایف کارشناس بهداشت روان

3 ـ پیشگیری ثالثیه (سطح سوّم)

         هدف اصلی، پیشگیری از تداوم اختلالات روانی مزمن در بین مبتلایان و کاهش ناتوانی های فردی، اجتماعی، شغلی و خانوادگی ناشی از آن می‌باشد. برای دستیابی به این هدف رعایت موارد زیر الزامی است :

1 ـ شناسایی مبتلایان به اختلالات روانی مزمن

2 ـ حمایت از مبتلایان شناخته شده به منظور جلوگیری از عوارض احتمالی ناشی از اختلال، مانند خودکشی، اعتیاد، فرار از منزل، فحشاء و سایر انحرافات اجتماعی، با درگیر ساختن خانواده ها و سایر مراجع ذیربط

3 ـ اقدامات عملی برای بازتوانی مبتلایان از طریق کاریابی، حمایت مالی و اشتغال در مراکز نیمه وقت

4 ـ  ارائه خدمات مراقبت

5 ـ تاسیس واحد های نوتوانی در بخش های روانپزشکی

6 ـ آموزش خانواده ها در نحوه برخورد با بیماران خود و مسئولیت پذیری آنها نسبت به بیماران.

منبع:
بهداشت روان