اَختَروَش (به انگلیسی: Quasar) یک هسته? فعال به‌شدت‌نورانی و دوردست است که متعلق به یک کهکشان جوان می‌باشد.

اختروش‌ها پیشتر به عنوان منابع تناوب قرمز دارای انرژی الکترومغناطیسی شامل امواج رادیویی و نور مرئی شناخته می‌شدند که به ستاره‌ها شبیه بودند باوجود بحث‌های مختلف بر سر وجودیت این شئ آسمانی همگی دانشمندان به یک توافق علمی رسیدند که یک اخترنما هاله متراکم شده ماده است که ابر سیاهچاله یک کهکشان جوان را احاطه کرده است.
اختروش‌ها دارای کاربردها زیادی هستند مثلاً در تعین سرعت چرخش زمین و تهیج‌های آن کاربرد دارند. در مباحث ژئودزی از این امکان جهت اندازه گیری فواصل بسیار بلند با دقت میلیمتری و تعیین تهیج مدار چرخش زمین استفاده می‌کنند.

اختروش‌ها اجرام اسرارآمیزی هستند که ستاره‌شناسان آن‌ها را در سال 1960 کشف کردند آن‌ها همچون کهکشان‌ها منابعی از نور و امواج رادیویی اند به نظر می‌رسد که آن‌ها دورترین اجرام شناخته شده باشند. با این حال بسیار نورانی اند یعنی به روشنایی صدها کهکشان ولی بسیار کوچکتر از بیشتر کهکشان‌ها. این پرسش مطرح است که چگونه یک جسم کوچک می‌تواند چنین نوری تولید کند. احتمالاً حفره‌ای سیاه درون مرکز اختروش باعث نابودی آن می‌شود و پیش از نابود شدن نوری شفاف و درخشان پدید می‌آورد.

تصاویری از اختروش ها