دیرگاهیست که تنها شده ام/ قصه قریب صحرا شده ام/ وسعت درد فقط سهم من است/ باز هم قسمت غم ها شده ام/ دگر آینه زمن بی خبر است/ که اسیر شب یلدا شده ام/ من که بیتاب شقایق بودم/ همدم سردی یخ ها شده ام/ کاش چشمان مرا خاک کنید/ تا نبینم که چه تنها شده ام.